حس سبز

حس رویا گونه ی من از زندگی

حس سبز

حس رویا گونه ی من از زندگی

احساس امنیت...

 هنگامی که ما زن ها احساس امنیت می کنیم در بهترین اندازه  

های خود ظاهر می شویم.بدین معنا که آرامش بیشتر و نگرانی کمتر, 

اعتماد به نفس بیشتر و ناامنی کمتر,و بالاخره استقلال بیشتر و  

توقع کمتری خواهیم داشت. 

 

                                                                         دکتر باربارا دی آنجلیس 

                                                                          رازهایی درباره ی زنان 

 

 *برای دونستن بیشتر از دکتر باربارا,اینجا کلیک کنین. 

ادامه مطلب ...

سکانس آخر...

سکانس آخر: 

من 

تو 

کوله باری از امید, 

                   و عشق! 

افق پیش رو, 

                  سایه ها مبهم. 

در لق لقه ی میان رفتن و ماندن, 

رو سوی تو می کنم: 

برویم بانو؟ 

-برویم. 

 

 *شاعر این شعر(اگه بشه اسمشو شعر گذاشت) خودمم(برگرفته از شعر سهراب)! 

 *از نقد شدن-حتی بی رحمانه- استقبال می کنم!

حرف بزن با ما!...

دو خواهر,برادر نداشتند 

او را بافتند 

از ابریشم سفید و ابریشم سرخ 

کمرش جعبه بود 

چشم های سیاهش,جواهر 

ابروهایش علف های دریایی 

و دندان هایش,ردیفی از مروارید.

به او عسل و شکر می دادند

"چیزی بگو! 

حرف بزن با ما!" 

 

                                                                                         واسکو پوپا 

یک شعر...

 یک شعر باعث شد بفهمم که با نوشتن,با نشان دادن دنیای نامرئی 

ام,می توانم برابرانه با شرایط دنیای مرئی دوستانم در کودکی رقابت 

کنم:قدرت جسمانی,لباس های مد روز,ماشین,مهارت در ورزش,... . 

 

                                                                                        پائولو کوئلیو 

                                                                                             زهیر 

 

 *برای دونستن بیشتر از پائولو,اینجا کلیک کنین. 

ادامه مطلب ...

کسی که مثل هیچکس نیست....

من خواب دیده ام که کسی می آید 

من خواب یک ستاره ی قرمز دیده ام 

و پلک چشمم هی می پرد 

و کفش هایم هی جفت می شوند 

ادامه مطلب ...

کجا را اشتباه کردیم؟...

 سلام دوستان من.چون همیشه با مطلبی که نیاز به هم یاری ه  

شما عزیزان داره در خدمتتونم.و چون همیشه تکمیل شده ی این  

مطلب(همراه با نام,نظر و آدرس وب شما دوستان) جمعه ی آینده  

در وب حس سبز قرار خواهد گرفت.مطلبی که برای این هفته  

ادامه مطلب ...

امروزمان را چه کنیم؟!...

نیمه شب بود, 

                   به گمانم.

من 

تو 

لذت گفتن ناگفته ها!  

ترس,

همه وجودمان بود.

گفتی:

همه دیروزت; 

                  ... . 

گریستم.

گفتم: 

همه فرداها; 

                 امید! 

خندیدی.

امروزمان را چه کنیم؟! 

 

*شاعر این شعر(اگه بشه اسمشو شعر گذاشت) خودمم! 

*از نقد شدن-حتی بی رحمانه- استقبال می کنم!

پرسه در دنیای مجازی...

 چون همیشه مشغول پرسه زنی در دنیای مجازی بودم,چون همیشه به مطلب زیبایی برخوردم,و چون همیشه این زیبایی رو با شما تقسیم می کنم: 

                      http://www.hard-candy.blogfa.com/post-15.aspx 

                         http://amirbakhtiari.blogfa.com/post-109.aspx 

بگذار اقرار کنم...

بوسه بر پیشانیت می‌نهم 

در این واپسین دیدار 

بگذار اقرار کنم: 

حق با تو بود که پنداشتی 

ادامه مطلب ...

روزی خواهیم توانست...

 شعور یک گیاه در وسط زمستان,از تابستان گذشته نمی آید, 

از بهاری می آید که فرا می رسد.گیاه به روزهایی که رفته,نمی 

اندیشد.به روزهایی می اندیشد که می آید.اگر گیاهان یقین دارند 

که بهار خواهد آمد,چرا ما-انسان ها- باور نداریم که روزی خواهیم 

ادامه مطلب ...

بازی از سر!...

نفس هایت را شماره می کنم: 

                                   یک,دو,سه,... 

هر نفس,یک بوسه! 

جرزنی نکن, 

این هفتمی بود,نه هشت! 

قبول نیست, 

بازی از سر! 

 

 *شاعر این شعر(اگه بشه اسمشو شعر گذاشت!) خودمم! 

 *در ادامه ی مطلب اولین شعری که در زندگیم سرودم رو می ذارم.13 سال پیش(در سن 12 سالگی)!نخندین ها!!!

ادامه مطلب ...

نیمه ی دیگر خودم...

 امروز می خواهم با تو,از نیمه ی دیگر خودم بگویم. 

 می گویم نیمه تا جایی هم برای تنفس بماند وگرنه اگر هیچ کس نداند, 

من و تو می دانیم که چقدر این نیمه وسیع است و بیکران. 

 

                                                                                     پردیس چابک 

                                                                                     کاکائوی ترش 

 

 *هیچ صفحه ای برای معرفی پردیس تو نت نبود!

ادامه مطلب ...

بهترین من,بهترین ها از آن تو(نظرات)...

 سلام دوستان من.چون جمعه های گذشته,با انعکاس نظرات شما عزیزان 

,در مورد مطلب "بهترین من,بهترین ها از آن تو!...",در خدمتم. 

 ابتدا متن نوشته ی من: 

                                          اینجا(کلیک کن) 

 و این هم نظرات شما دوستان: 

                                          اینجا(کلیک کن)

ظلمتی مطلق...

و لحظه‌های بی‌شمار عصبیت. 

طلب می‌کنم که بگذار ببینم. 

می‌گویم که بگذار ایستادگی کنم. 

بارانی سرد فرو می‌بارد در شب. 

در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر من 

ظلمتی مطلق 

سخت در کار است. 

                                                                                 آدام زاگایفسکی  

 

 *خواهش می کنم به معنی این شعر توجه کنید! 

دوباره زندگی می کنیم...

 چرا تا این اندازه متقاعد شده ام که مردن ما را از آن کسی که عاشقش هستیم جدا نمی کند؟ 

 چرا که کسی را که امروز عاشقش هستم ... چرا که من و او میلیون ها بار پیش از این مرگ را چشیده ایم و در این لحظه و در این دقیقه و ساعت دوباره با یکدیگر زندگی می کنیم. 

 

                                                                                 ریچارد باخ 

                                                                         پلی به سوی جاودانگی

من چشم خورده ام...

مادربزرگ 

گم کرده ام در هیاهوی شهر 

آن نظر بند سبز را 

که در کودکی بسته بودی به بازوی من 

ادامه مطلب ...

ثروت واقعی...

 اگر خواستی بدانی چقدر ثروتمندی,هرگز پول هایت را نشمار,قطره ای اشک بریز و دست هایی را که برای پاک کردن اشک هایت می آیند بشمار! 

 این است ثروت واقعی!  

 

                                                                                         کورش کبیر

هر آنچه می‌توانی...

یک ماهی عاشق بودیم،

بعد او سرِ کار رفت،فکر می‌کنم در ازمیر،

و دیگر هیچوقت همدیگر را ندیدیم.

 

آن چشمانِ خاکستری باید که از دست داده باشند,

زیباییشان را – اگر که او هنوز زنده باشد؛

آن چهرۀ دلفریب باید که در هم شکسته باشد.

 

ای یاد،آنچنان که بودند نگاهشان دار.

و ای یاد، هر آنچه می‌توانی از عشق باز آر،

هر آنچه که می‌توانی،امشب باز آر.

 

                                                                               کنستانتین کاوافی

من,تو...

چه زیبا خفته ای در برم, 

تو. 

عطر یاس های وحشی را می دهد, 

دست بر گیسوانت که میکشم, 

من.

نگاه از تو می گیرم, 

رو به پنجره;

برف می بارد;سپید! 

این وسط, 

مانده ام حیران

من,

سپیدتری از برف

تو!! 

 

*شاعر این شعر(اگه بشه اسمشو شعر گذاشت!) خودمم! 

*همش تقصیر این امیر بختیاری(http://amirbakhtiari.blogfa.com/) و وبلاگ شاید برای تو ه(http://www.neda1220.blogfa.com/) که منو هوایی کردن واسه شعر گفتن! 

*13 سال پیش عضو 2 انجمن شعر شهرم بودم,برای 2 سال.بوسیدم و گذاشتم کنار!این شعر و شعر یلدای بی تو,پیوند من به گذشته ست,بعد از 11 سال!

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.