مادربزرگ
گم کرده ام در هیاهوی شهر
آن نظر بند سبز را
که در کودکی بسته بودی به بازوی من
در اولین حمله ناگهانی تاتار عشق
خمره دلم
بر ایوان سنگ و سنگ شکست
دستم به دست دوست ماند
پایم به پای راه رفت
من چشم خورده ام
من چشم خورده ام
من تکه تکه از دست رفته ام
در روز روز زندگانیم.
حسین پناهی
*برای دونستن بیشتر از حسین پناهی,اینجا کلیک کنید.
*اشعار حسین پناهی,در نگاه اول شاید به شدت ساده و چه بسا
سطحی به نظر بیاد!ولی وقتی تکرار و تکرار و تکرار کنی خوندنش رو,
می بینی که سخت در اشتباهی و چه بسا کم بیاری تو فهمشون!
*تو وبلاگی اینو به نقل از مرحوم پناهی خوندم:بعد از مرگم مردم من را
خواهند شناخت!
چه کردی با من با این حسین عزیز...
به بهانه چهاردهمین روز زایش خورشید
تولد پسرکی که هیچ وقت مرد نشد!!
....
به روزم جتما بیایید.....
منتظرم
دلتنگ که باشی آدم دیگری می‌شوی
خشن‌تر ، عصبی‌تر ، کلافه‌تر و تلخ‌تر ...
و جالب‌تر این‌که با اطرافیان هم کاری نداری
همه اش را نگه می داری
و دقیقا سر کسی خالی می‌کنی
که دلتنگ اش هستی...
دلم می خواهد چیزی بنویسم
نامه ای...شعری...درد دلی....
اما دلم گرفته است...
یادش بخیر،آن روزها،دلم که می گرفت
جایی بود برای نوشتن...
نفسی بود برای سرودن...
دلی بود برای تنگ شدن...
و کسی که بهانه و پاسخ تمامشان بود....
آن روز ها دلتنگ بودم ...
و امروزهم...!
دلم برای همان "دلتنگی ها" ، تنگ ست...
راستش میان خاطره و تداعی دست و پا میزنم
و حتی دیگر نیست کسی که آوار دلتنگی ام را بر شانه اش بریزم......................
روحش شاد باد ....
در زندگی طوری قدم راست بردار
، تا قدمهایت موافق و مخالفانی داشته باشد
.
موافقان همراهت باشند و کنارت و مخالفان به اشتباهشان در
ایند
تو بازو بندت را گم کردی و من
خودم را گم کردم
درست در ان لحظه که به آرزوم رسیدم.
+ آپم
چقدر دلم برای نوشته های پناهی تنگ شده بود
ممنون
جالب بود...و خدا رحمتش کند.....