به اسم کوچیک!...

 همیشه از کارهای پروانه تعجب میکردم. اصلا به فکر آبروی آقا  

جونش نبود.توی خیابون بلند حرف میزد و به ویترین مغازه ها نگاه  

میکرد،گاهی هم می ایستاد و یک چیزایی رو به من نشون میداد . 

هر چی میگفتم زشته،بیا بریم ، محل نمیزاشت . حتی یکبار منو  

از اون طرف خیابون صدا کرد،اون هم به اسم کوچیک،نزدیک بود  

از خجالت آب بشم برم توی زمین.خدا رحم کرد که هیچکدوم از  

داداشام اون اطراف نبودند و گرنه خدا میدونه چی میشد. 

                                                                            پری نوش صنیعی 

                                                                                 سهم من 

 *برای دونستن بیشتر از صنیعی,اینجا کلیک کنین. 

 *کتاب بسیار بسیار زیباییه.حتما بخونین. 

 *مردم ...!