نقد فیلم:آرایش غلیظ,فیلمی از حمید نعمت الله

 آرایش غلیظ ،مثل دیگر فیلم های نعمت الل ه نیست.در بوتیک،درد های  

ج امعه را دیدیم.در بی پولی،با طنزی موفق روبرو بودیم که باز هم  

دغدغه های اجتماعی را بیان می کرد.اما در آرایش غلیظ،شاهد فیلمی  

سرخوش هستیم که اتفاقاً در خنداندن تماشاگرش موفق است و در  

این مورد خوب عمل می کند. 

 شخصیت پردازی فیلم های نعمت الله،همیشه در سینمای ایران  

یکه و بی نظیر بوده است و این اصل به یکی از نقاط قوت و مشخصه  

کار هایش تبدیل شده.در این فیلم هم شاهد شخصیت پردازی  

درخشانی هستیم.شخصیت حامد بهداد،یک شخصیت،دودره باز،آب  

زیرکاه و تا حدودی زرنگ است و البته پرجنب و جوش.کاراکتر های  

دیگر هم شخصیت شان تقریباً شبیه حامد بهداد پردازش شده است  

اما بهترین شخصیت پردازی کار و احتمالاً شخصیتی بی نظیر در  

تاریخ سینمای ایران است.کاراکتری که نقش آن را علی عمرانی  

بازی می کند و بدنش برق تولید می کند و با جنس مخالف هم  

نمی تواند ارتباط برقرار کند.بازی بسیار خوب عمرانی هم به همزاد  

پنداری مخاطب با شخصیت کمک کرده و این کاراکتر را به یکی از  

نقاط قوت فیلم بدل می کند البته از مقدم دوست و نعمت الله هم، 

به خرج دادن اینجور خلاقیت ها هم انتظار می‌رفت. 

 اما پاشنه آشیل کار فیلمنامه آن است.من همیشه فیلمنامه هایی  

که مقدم دوست و نعمت الله می نوشتند را دوست داشتم و  

می دانستم که قطعاً هرجای کارشان اشکال داشته باشد،آن مشکل  

از فیلمنامه نیست اما در آرایش غلیظ بسیاری از ضعف ها به فیلمنامه  

بر می گردد.به عنوان مثال در هر جا که دختری که نقش اش را طناز  

طباطبایی بازی می کند،ریتم کار کند شده و اصلاً جذابیت کار از  

دست می رود یا مثلاً قضیه قلعه پرتغالی ها، چه جایی در فیلمنامه  

دارد؟این قسمت قابل حذف است و اصلاً به درام فیلم کمکی نمی کند. 

حتی شخصیت جمال اجلالی هم قابل حذف می باشد.فیلم بی پولی، 

دقیقاً برعکس آرایش غلیظ است.در بی پولی شخصیت هایی که  

کاربرد چندانی در درام اصلی فیلم نداشتند بسیار کم به آن ها  

پرداخته می شد و این به ریتم کار کمک می کرد اما در آرایش غلیظ  

به بعضی از شخصیت ها زیادی از حد هم پرداخته می شود و این  

برای یک فیلم کمدی و پرانرژی،یک عیب محسوب می شود. 

دیالوگ هایی که برای کار نوشته شده هم چندان قابل قبول است  

اما درخشان نیست.می دانید،از آن دیالوگ هایی نیست که برای  

مدت زیادی یادتان بماند.شاید خیلی ها هنوز دیالوگ های فیلم  

مارمولک را به یاد بیاورند!. 

 آرایش غلیظ از نظر بصری کاری آن چنان زیبا از آب در نیامده و  

نعمت الله می توانست بیشتر با میزانسن ها و جای دوربین بازی  

کند اما بدلیل شتاب زدگی،رسیدن فیلم به جشنواره،سریع سر  

و ته کار را هم آورده در حالی که می توانست فیلمبرداری را به  

یکی از نقاط قوت فیلمش بدل کند.تدوین فیلم هم به ریتم آن  

کمک چندانی نکرده و قطعاً این فیلم از لحاظ فنی هم چندان  

قابل اعتنا نخواهد بود.اما به نظرم آرایش غلیظ فیلمی است  

حداقل انتظار تماشگرش را می تواند برآورده کند و تماشاگر از  

اینکه پولش به هدر رفته،سخن نگوید. 

 منتقد:Amir_Kubrick 

 منبع:http://forum.cinemacenter.ir