براستی احساس شادی ام از زیستن چنان نیرومند است که گاه به
تردید می افتم و از خود می پرسم که آیا هوس ِ بودن، حتی اگر نبودم،
در من وجود نمی داشت؟... خطی بر گذشته کشیدم، و همه چیز را
از لوح خاطر زدودم. دیگر همه چیز تمام شد!...
آندره ژید
مائده های تازه
*برای دونستن بیشتر از آندره,اینجا کلیک کنین.
*مائده های زمینی!
*یادتونه؟یکی از کتاب های ادبیات راهنمایی بود؟
*مائده های تازه یه کتاب جداگونه از مائده های زمینی هست ها!
*متاسفانه باخبر شدم یکی از اهالی خوب سینما(در زمینه ی
طراحی صحنه و لباس),سرکار خانم ژیلا مهرجویی(خواهر استاد
داریوش مهرجویی),8 آذر از میان ما رفت.به خانواده ی سینما,استاد
مهرجویی و همه ی دوستداران سینمای مستقل ایران تسلیت می گم.
*در مورد مطلب "خیال می کنی زنده ای!..." حتما نظر بذارین.مرسی.
با کراوات به دیدار خدا رفتم و شد
بر خلاف جهت اهل ریا رفتم و شد
ریش خود را ز ادب صاف نمودم با تیغ
همچنان آینه با صدق و صفا رفتم و شد
با بوی ادکلنی گشت معطر بدنم
عطر بر خود زدم و غالیه سا رفتم و شد
حمد را خواندم و آن مد"ولالضالین"را
ننمودم ز ته حلق ادا رفتم و شد
یکدم از قاسم و جبار نگفتم سخنی
گفتم ای مایه هر مهر و وفا، رفتم و شد
همچو موسی نه عصا داشتم و نه نعلین
سرخوش و بی خبر و بی سرو پا رفتم و شد
"لن ترانی"نشنیدم ز خداوند چو او
"ارنی" گفتم و او گفت "رئا" رفتم و شد
مدعی گفت چرا رفتی و چون رفتی و کی؟
من دلباخته بی چون و چرا رفتم وشد
تو تنت پیش خدا روز و شبان خم شد و راست
من خدا گفتم و او گفت بیا ، رفتم و شد
مسجد و دیر و خرابات به دادم نرسید
فارغ از کشمکش این دو سه تا رفتم و شد
خانقاهم فلک آبی بی سقف و ستون
پیر من آنکه مرا داد ندا ، رفتم وشد
گفتم ای دل به خدا هست خدا هادی تو
تا بدینسان شدم از خلق رها رفتم و شد
آموخته‌ام که خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید
پس چه چیز باعث شد که من بیندیشم می‌توانم همه چیز را در
یک روز به دست بیاورم...
پشیمونی برای کارایی که کردی به مرور از بین میره
اما پشیمونی برای کارایی که نکردی تا آخر عمرت عذابت میده.