وقتی در شب راه می‌رفتم
و در جستجوی پناهگاه گرمی بودم
از کنارم گذشت
گفتم:
هی نگاه کن!روی مژه‌هایت دانه‌های برف ریخته است
و او گفت:
این برف نیست
پرهای بالشی است که خدا در آسمان تکانده است
و سپس لبهای خندانش را گشود
تا برفی را فوت کند
و ما هر دو خندیدیم
بعد به چشمانش نگاه کردم
و دیدم که چشمانش،گرمترین پناهگاه جهان است!
شل سیلور استاین
*برای دونستن بیشتر از شل,اینجا کلیک کنین.
*بعضی از شعراشو دوس دارم.حالت سادگی که تو شعراش هست
واقعا به دل می شینه.
*چند سال پیش آلبومی تو ایران به بازار اومد با نام "من و دوست
غولم",حتما این آلبوم رو گوش بدین.دو تا از ترانه ها(جایی که پیاده رو
تموم می شه و من و دوست غولم) شعرش از شل هست.یکی از
ترانه ها رو برای پخش از وب گذاشته بودم قبلا.
*در مورد مطلب "مرز!..." حتما نظر بذارین.مرسی.
عاشقترین ما موش کوریست که زیبایی جفتش را چشم بسته باور دارد.