نگاه من...

تمام روز نگاه من 

به چشمهای زندگیم خیره گشته بود 

به آن دو چشم مضطرب ترسان 

که از نگاه ثابت من میگریختند 

و چون دروغگویان 

به انزوای بی خطر پناه میآورند. 

                                                                                       فروغ فرخزاد 

 *برای دونستن بیشتر از فروغ,اینجا کلیک کنین. 

 *فک کنم اول راهنمایی بود(اگه دقت کرده باشین اکثر توضیحاتم بر می 

گرده به اول راهنمایی!من در این سال برای بار دوم متولد شدم!),تولدم  

بود و دوست بسیار عزیزی کارت پستالی بهم هدیه داد که این شعر بر  

اون نقش بسته بود.انقد عاشق این شعر شدم که همون روز رفتم و  

کتابی از فروغ خریدم.کتابی از دست فروش های خیابون!نام کتاب, 

عصیان بود. 

 *بعدها دبیر ادبیاتی داشتم که گفت:همیشه پسرا عاشق سهراب می  

شن و دخترا عاشق فروغ!و من گند زدم به تئوری استاد! 

 *فروغ رو دوست دارم.این بی پروایی و این عشق عریانش رو کم تر تو  

شاعرای دیگه دیدم. 

 *در مورد مطلب "حس نوروزی من!..." حتما نظر بذارین.