عواطف انسانی نهرهای خروشانی است که قلب را پیوسته و سرشار می سازد و زندگی را با گنجینه هایی از عشق و ایمان می آمیزد و اندیشه واحد و عشق یگانه را باور می کند.
انوره دوالزاک
زنبق دره
چون همیشه مشغول پرسه زنی در دنیای مجازی بودم,چون همیشه به مطلب زیبایی برخوردم,و چون همیشه این زیبایی رو با شما تقسیم می کنم:
http://amirbakhtiari.blogfa.com/post/114/%d8%b1%d8%b3%d9%88%d8%a8
بالشم در شب خیره به من می نگرد
سرد و تهی,چونان سنگ قبری
هرگز نیندیشیدم که تنهایی تا چه سان تلخ است
آن هنگام که نتوان بر گیسوانت آرمید
در خانه ای خاموش,میان تاریکی آرمیده ام
دستانم را آرام در تقلای دستانت می گشایم
و لبان سوزانم را بر لبانت می فشارم
و خویش را می بوسم,درمانده و بی رمق.
هرمان هسه
دنیا بزرگ تر و اعجاب انگیزتر از آن است که به یک دریچه پناه ببرید.به دنبال راه های هزار بار فتح شده,نگردید.قله ها با نگاه شما خلق می شوند و با اراده تان فتح.با شناخت از خویشتن خویش,اعتماد به نفس را در روح و جانت,احیا کن.
هله پتگر
سلام دوستان من.چون جمعه های گذشته,با انعکاس نظرات شما عزیزان
,در مورد مطلب "کجا را اشتباه کردیم؟!...",در خدمتم.
ابتدا متن نوشته ی من:
و این هم نظرات شما دوستان: