قبل از این که بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی
کفش های من را بپوش و در راه من قدم بزن.
از خیابان ها،کوه ها و دشت هایی گذر کن که من کردم
اشک هایی را بریز که من ریختمدردها و خوشی های من را تجربه کن
... سال هایی را بگذران که من گذراندم
روی سنگ هایی بلغز که من لغزیدم
دوباره و دوباره برپاخیز و مجدداً در همان راه سخت قدم بزن
همان طور که من انجام دادم ...
بعد،آن زمان می توانی در مورد من قضاوت کنی!
دکتر علی شریعتی
*برای دونستن بیشتر از دکتر,اینجا کلیک کنین.
*دقت کردین؟:واسه نکته ی بالا,برای بعضی به نام کوچیک می نویسم
و می گم اینجا کلیک کنین,ولی بعضی شخصیت ها چنان ...(از چه واژه
ای استفاده کنم منظور رو برسونه؟!) که نمی تونی!مثلا بنویسی برای
دونستن بیشتر از علی ...!
*اول راهنمایی,کتاب کویر!
*"و حرف هایی هست برای نگفتن!".این جمله ی دکتر رو دیوونه شم!
*گفتگوهای تنهایی رو حتما بخونین.مابقی به انتخاب خودتون!
سلام دوستم ممنونم از لطفت عادت بدیه یادم میره ادرس وبمو بنویسم تو زحمت افتادى خیلی مرسى
سلااااااااااااااام
وب فوق العاده ای داری
وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم.
(دکتر علی شریعتی)
موفق باشی
باااااای
بعد یه مدت طولانی دوباره این مطلبو خوندم
ممنونم که یاد اوری کردین
خیلی خیلی قشنگ بووود
مرسی از حضور گرمت
خوشحالم کردی