به یاد داشته باش...

به یاد داشته باش: من نباید چیزى باشم که تو می‌خواهى، من را خودم از خودم ساخته‌ام. 

منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است. 

تویى که تو از من می‌سازى آرزوهایت و یا کمبودهایت هستند. 

لیاقت انسان‌ها کیفیت زندگى را تعیین می‌کند، نه آرزوهایشان. 

و من متعهد نیستم که چیزى باشم که تو می‌خواهى. 

و تو هم می‌توانى انتخاب کنى که من را می‌خواهى یا نه.

ولى نمی‌توانى انتخاب کنى که از من چه می‌خواهى. 

می‌توانى دوستم داشته باشى، همین گونه که هستم و من هم. 

می‌توانى از من متنفر باشى بى‌هیچ دلیلى و من هم. 

چرا که ما هر دو انسانیم. 

این جهان مملو از انسان‌هاست، پس این جهان می‌تواند هر لحظه مالک احساسى جدید باشد. 

تو نمی‌توانى برایم به قضاوت بنشینى و حکمی‌صادر کنی و من هم. 

قضاوت و صدور حکم بر عهده نیروى ماورایى خداوندگار است. 

دوستانم مرا همین گونه پیدا می‌کنند و می‌ستایند. 

حسودان از من متنفرند، ولى باز می‌ستایند. 

دشمنانم کمر به نابودیم بسته‌اند و همچنان می‌ستایندم. 

چرا که من اگر قابل ستایش نباشم نه دوستى خواهم داشت، نه حسودى و نه دشمنى و نه حتی رقیبى. 

من قابل ستایشم و تو هم. 

یادت باشد اگر چشمت به این دست نوشته افتاد. 

به خاطر بیاورى که آن‌هایى که هر روز می‌بینى و مراوده می‌کنى. 

همه انسان هستند و داراى خصوصیات یک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جایزالخطا.

نامت را انسانى باهوش بگذار اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى و یادت باشد که این‌ها رموز بهتر زیستن هستند. 

                                                                                      مهاتما گاندی 

منبع:http://pandrooz.blogfa.com/